Veertig drummers, 20 drumsets, 80 drumstokken, minstens 20 andere muzikanten naast de drummers en een volle toko! Dat was in het kort het feestje ter gelegenheid van het 10 jarig bestaan van mijn drumschool in Manifesto, Hoorn. Getalmatig dan.
Toen ik in december 2014 begon met het idee een feest te geven had ik slechts de basis ideeën in mijn hoofd. Hoewel er voor goede publiciteit en bekendheid weinig slechter is dan je erg breed te presenteren, wilde ik dat deze show zou representeren wie ik ben en -minstens zo belangrijk – wat mijn leerlingen van mij meekrijgen. Verder wilde ik zoveel mogelijk zelf de controle en daardoor trachtte ik ook zo onafhankelijk mogelijk te werken. Niks ten nadele van het sponsors en dergelijke, maar hoogtepunten als deze komen niet vanzelf.
Hoe het ooit begon…
Zonder uitgebreid op mijn jeugd in te gaan, kan ik twee dingen stellen: vaardigheden leren in een groep ging me niet makkelijk af en deels daaruit voortvloeiend was ik een doorzetter en serieus met mijn ding bezig. Dat waren naast muziek ook skateboarden en tekenen. Op mijn zesde had ik mijn eerste drumstel gekocht voor mijn eigen gespaarde F 59,- (guldens). Rond mijn zevende kreeg ik trommel les op de tafels van een lokale middelbare school, en na lang ploeteren mocht ik meelopen met de drumband. Pas zo’n 10 jaar later (in de laatste periode van de drumband) deden wij door toedoen van de toenmalige instructeur mee aan solistenconcoursen. Het conservatorium begon ik na de MBO na veel studeren en een flinke hoeveelheid podiumervaring en de nodige lesgeef ervaring. Drumles geven deed ik dus eigenlijk al een jaar of 6 voordat ik mij inschreef bij de Kamer van Koophandel en mij in 2005 officieel drumschool mocht noemen. Sinds de oprichting hield ik mengde ik al mijn vaardigheden: ontwierp mijn eigen logo’s, maakte mijn eigen websites, stickers, flyers etc. Uiteraard naast de gangbare bedrijfsactiviteiten; naast lesgeven administratie, netwerken, promotie etc.
De voorbereiding
Terug naar december 2014.
Mijn Drumschool Sven Bakker bestaat in 2015 10 jaar.
Tijd voor een geslaagd feest!
Maar wat is een geslaagd feest?
Zoals degene die mij kennen vaak zeggen: een geslaagd feest is voor jou niet mogelijk; je zult je altijd blijven storen aan de dingen die misgaan. Zeker met een waslijst aan wensen voor de show.
En ik geef toe: Leerlingen een uur naar een bekende ingehuurde drummer laten luisteren of nagenoeg al mijn leerlingen in een spetterende show laten knallen….dan is de keuze snel gemaakt.
Een half jaar ben ik ermee bezig geweest om alles te regelen zoals ik het wilde: schrijven en instuderen van de partijen, regelen van zaal, decor, achtergrond foto’s, maar ook het uitdenken van dingen, camera’s, fotografen, persaandacht, eten en drinken, een tribute voor verongelukte vriend en leerling Harry, maar ook Drumschool Sven Bakker gadgets voor de prijsvraag en bedankjes, informatie voor presentator Ron Boos en ga zo maar door.
Het resultaat
De show begon met mensen van willekeurig wat voor niveau, die zich hadden aangemeld via een oproep in de krant.
Ook voor een behoorlijk ervaren drumdocent nog een uitdaging, omdat de reacties laat op gang kwamen en er uiteindelijk
deels andere mensen meededen met de uiteindelijke repetities. Hoewel dit als een van de laatste onderdelen rond was, ben ik echt superblij met het enorme enthousiasme waarmee ik met deze groep een knallende opening kon geven.
Hoewel er vele hoogtepunten en wensen van mij zouden slagen was, dit toch eigenlijk wel een kers op de taart.
Uiteraard zit een zo’n organisatie vol tegenslagen, ook vlak voor de avond tijdens de show zelf, maar dankzij de inzet van iemand minder dan bombita Dee Dee Dekkers, bekend van oa Herman Brood & His Wild Romance werden het eerste deel van de show een succes.
In de vele groepen die passeerden, met onder andere ook mijn cajon leerlingen, werden nog meer professionele muzikanten in gezet: jonge bekendheid Fleur Raateland, maar ook alleskunner gitarist Paul Scheepmaker, waarmee ik een belangrijk deel van mijn muzikale carrière heb geïntegreerd.
Het is me een eer dat niemand minder dan veteranen gitarist David Hollestelle en zangeres DeeDee Dekkers 20 drummers begeleiden met het perfect uitgevoerde “You Can’t Put Your Arms Around A Memory” van punk icoon Johnny Thunders met maar liefst drie drummende vaders en zoons.
Een van de meest gestelde vragen van leerlingen en ouders is of ik zelf ook in een band speel en wat ik zoal doe met mijn kunst en drummen. Vandaar dat ik foto’s van optredens, leerlingen en kunst op een een projector tijdens de show liet draaien en een kort interview door Ron Boos (met een korte demonstratie van hoe ik ooit begon bij de drumband Irene) invoegde.
Enkele van mijn meest gevorderde leerlingen speelden een moddervette hiphop-medley, bijgestaan door niemand minder dan Freddy Spierenburg en Oscar Davila van Def P.’s Onderhonden en geopend door de beatbox van Rudebeats (Ruud van Schaik), waarna ook nog heftig geïpmroviseerd werd. Hiphop to the max en op zich voor mij al een hoogtepunt, maar het kon nog grootser….
Producer Rick Rubin bracht rockgoden Aerosmith samen met hiphop pioniers RUN DMC voor het grensdoorbrekende “Walk This Way”. Ik heb dit altijd in mijn hoofd gehouden toen ik met Nederlandse topgitarist David Hollestelle (bekend van oa Herman Brood en vele anderen) ging spelen.
“Walk This Way”-Hoorn versie werd opgevoerd door rockveteranen David Hollestelle en DeeDee Dekkers, Jan-Willem van Holland, Derk Jolink (samen goed voor een flink stuk Nederlandse pophistorie, waaronder dus Herman Brood) en Tony Daudey enerzijds, en Oscar en Freddy anderzijds.
Ongeacht de opkomst wilde ik ook het publiek bedanken voor hun komst middels een prijsvraag en er zijn heel wat zeer “limited edition” Drumschool Sven Bakker gadgets uitgedeeld.
Ook een speciaal bedankje voor Jerke van de Berg en Micha Tombal die ik letterlijk als kleine jochies heb zien komen en op dat moment samen goed voor zo’n 16 jaar drumles.
Met oud-Herman Brood-muzikanten kon ook een “Saturday Night” natuurlijk niet uitblijven. Een versie met maar liefst 20 drummers en drumsters!
Na nog enkele korte optredens, waaronder “Let It Be” (mijn standaard song tijdens de eerste drumles), een knallende afsluiter met maar liefst alle drummers tegelijk, begeleid door Slick en een groot scala aan professionele muzikanten.
Het idee voor het arrangeren van de drumpartijen van “Tusk” van Fleetwood Mac had ik al, maar zeer kort voor de show ontstond het idee om blazers (zoals te zien is in de videoclip) toe te voegen. Fief Macrander (alt sax), Jan Schoemaker (tenor sax) en Roel Smit (trompet) ben ik dan ook weer bijzondere dank verschuldigd, omdat zij in korte tijd dit hebben ingestudeerd, waarna zij als knallende afsluiter van het leerlingendeel vanachter uit de zaal kwamen lopen.
De avond werd afgesloten met een optreden van Avagardner, de band van plotseling overleden vriend en leerling Harry, waarbij ik de drumpartijen van Harry overnam. Een zeer waardevolle toevoeging van deze avond.
En als laatste mijn eigen band Slick.
Was deze avond -zoals in eerder in dit stuk geschreven- geslaagd?
Jazeker! Alles wat ik wilde, ook last minute zat erin, zonder subsidie en gelden van buitenaf en volledig op de manier zoals ik die gewild had!
Bijzondere dank aan iedereen die heeft meegewerkt: alle muzikanten, leerlingen, ouders, fotografen (Leo Lensen, Patricia van Cuyk, Armand Hoogland) en camera Ron Dorpsstraat. In het bijzonder voor vriend en leerling Harry aan wie ik deze show heb opgedragen.
Hieronder een selectie van de foto’s van de feestavond. Je kunt nog meer foto’s bekijken op facebook.
Geef een reactie